Przygotowanie psa do wystawy
Przygotowanie psa do wystawy nie wymaga specjalnych nakładów finansowych, lecz sporo czasu i cierpliwości. Ponadto idąc na wystawę nie można nastawić się na wygraną. Gdy tak właśnie zrobimy będzie to stres zarówno dla nas jak i dla naszej chihuahuay. Przed wystawą powinniśmy sprawdzić jak nasz pies zachowuje się w miejscach gdzie oddziałuje na niego wiele bodźców. Bowiem pies bez przygotowania może nas zaskoczyć, ponieważ jego reakcja będzie zupełnie inna niż w miejscach mu znanych. Nastroje i humory wystawcy udzielają się psu. Mocno zdenerwowany i stremowany wystawca może tylko zaszkodzić podczas wystawiania. Ponadto agresja psa podczas jego oceniania może doprowadzić do dyskwalifikacji naszego pupila lub niedopuszczenia do oceny. Dlatego bardzo ważnym elementem przed przystąpieniem do wystawy jest socjalizacja i oswojenie psa z obcymi. Podczas wystawy sędzia będzie sprawdzał uzębienie, czaszkę i całokształt budowy psa, a zatem będzie go dotykał. Jeżeli pies ugryzie sędziego lub w jakkolwiek inny sposób okaże agresję zostanie dyskwalifikowany.
Kolejnym ważnym elementem jest wygląd naszej chihuahuay. Musi być ona w odpowiedniej formie wystawowej, czyli pies musi być zdrowy i odpowiednio umięśniony, mieć trochę tkanki tłuszczowej, lecz nie powinny robić się fałdy na grzbiecie, a jej sierść musi być odpowiednio przygotowana i wypielęgnowana.
Tresura psa przed wystawą także jest kluczowa, pies musi pokazać zęby, stać oraz chodzić na ringówce. Psa powinno uczyć się pokazywać zęby od samego początku. Jest to rzecz pożyteczna gdyż, przydaje się to także w życiu codziennym przy ich pielęgnacji jak i u weterynarza. Prawidłowe pokazywanie zgryzu odbywa się etapowo - przy zamkniętym pysku naszego psa odchylamy wargi początkowo z przodu, a następnie z każdego boku. Staramy się nie zatykać nosa naszego psa i całą czynność wykonywać spokojnie. Prawidłowe uzębienie to zgryz nożycowy lub cęgowy. Wady takie jak tyłozgryz, przodozgryz są na wystawach surowo oceniane.
Pies musi być także nauczony ustawiania na stoliku w celu przeprowadzenia oceny uzębienia oraz budowy anatomicznej ciała. Pozycja wystawowa odbywa się w różnej kolejności, sędzia może prosić o pokazanie psa na początku lub po wspólnym biegu. Podczas stania pies powinien być ustawiony bokiem do oceniającego. Ogon do góry wysoko osadzony, grzbiet wyprostowany, pysk naprzód, lekko do góry. Kiedy pies jest jeszcze mały można wspomagać się smakołykami, lecz czym pies starszy tym mniej jest to pożądane przez sędziów.
Sędzia każdego psa musi obejrzeć oddzielnie i porównać go z konkurentami. Ponieważ jedną z ważniejszych cech podlegających ocenie jest jego motoryka, zazwyczaj sędzia nakazuje wszystkim psom i właścicielom zaprezentowanie psa w ruchu. Polega to z reguły na marszu w kółko, w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, w kolejności numerów startowych, z psem u lewego boku, tak, aby sędzia mógł cały czas obserwować psy. Po przejściu jednego czy kilku kółek sędzia zatrzymuje wszystkich uczestników i po kolei prosi psy do zaprezentowania się w ruchu „po przekątnej”, czyli w kierunku od sędziego i do sędziego. Chodzi o to, by arbiter mógł zaobserwować pracę kończyn psa z przodu i z tyłu.
Ostatnim, ale niemniej ważnym elementem jest ubiór prezentera. Powinien on być schludny i elegancki w celu okazania szacunku wobec sędziego. Kolor ubrania jest także znaczący gdyż powinien być kontrastowy do sierści psa. Choć w tym zakresie nie ma jeszcze ścisłych reguł warto wzorować się na profesjonalnych handlerach, którzy wystawiają psy będąc zawsze w marynarkach, zaś panie nigdy nie wyjdą na ring w przykrótkiej minispódniczce czy z dekoltem głębszym niż w kostiumie kąpielowym. Równie niebezpieczne są długie powłóczyste suknie, ponieważ zwiewny materiał potrafi przestraszyć psa, nie mówiąc już o tym, iż przy lekkim podmuchu wiatru kompletnie go zasłania.
